Kanser Nedeniyle Uyutulacak Köpeğin Dünyadaki Son ve Mükemmel Günü

Hayat bir var, bir yok. Zaman su gibi akıp geçiyor. Bir anlık düşündüğümüzde aklımızdan onlarca yıl geçip gidiyor. Sevdiklerimizle yaşıyoruz ve en büyük kabuslarımızdan biri de sevdiklerimizi kaybetmek oluyor.

Duke (Dük) adlı labrador cinsi köpek de Roberts ailesinin sevgi jeneratörü gibiydi. Onlarla mutlu yıllar geçirdi, mutlu etti, öğrendi, gezdi, sevdi. Ama 2013 yılında Dük’ün sağ ön bacağında kötü huylu bir tümör bulunmuş ve ne yazık ki bacağı kesilmek zorunda kalmış.

Tedavi sürecinin ardından Dük’ün eskisi gibi ailenin yaşam kaynağı olacağı düşünülürken Dük tekrar başlayan ağrıları üzerine veteriner kontrolünden ikinci bir yıkım haberi gelmiş. Tümör bu sefer Dük’ün tüm vücuduna yayılmış ve artık kemoterapi ile ameliyat bir işe yaramayacak durumdaymış.

Onun acı çekmesini izlemek istemeyen sahipleri ise belki de hayatlarındaki en zor kararı almış. Kanser hastası köpek Dük uyutulacakmış. Ve yaşam kaynakları olan bu köpeğin son gününün mükemmel geçmesini istemişler. Üzerinden onlarca yıl geçip onu hala taze bir şekilde hatırlamaları için de bir fotoğrafçı arkadaşlarından yardım isteyip, Dük’ün bu son gününü fotoğraflamışlar.

Ve onu artık sadece kendi ailesi değil, tüm dünya tanımış. Dünyanın bir ucundan bir ucuna herkes vedasını yapmış.

İşte Dük’ün kendi ağzından dünyadaki o son ve mükemmel günü.

Ben bugün öldüm. Adım Dük Roberts.

Bugün bir sürü hamburger yedim. Hep birlikte parti yaptık.

Ve bol bol güldüm.

Bir yandan da burayı ne kadar özleyeceğimi düşündüm.

Birbirimize şakalar yapıp durduk.

Yanda oturan ikizler de geldi. Hamburger ikram ettim ama hepsini benim yememi istediler. Ben de onları kırmadım tabii.

Bu kızın adı Kristen. O da beni görmeye geldi. Kendileri kankam olur.

Ona neden arabaya bindiğimizi sordum. Çünkü yürüyüş yapacağımızı sanıyordum. ‘Yürüyüş yerine parkta suların içinde oynamaya ne dersin?’ dedi ve hemen yola koyulduk!

“Kristen seni çok özleyeceğimi biliyorsun değil mi?”

“Seni de özleyeceğim.”

“Ben gittikten sonra aileme gözkulak olacağına dair söz vermelisin ama…”

“Beni duyuyor musun? Senden tek istediğim şey bu.”

Bugün baya bi ıslandık.

Bugün hep gülümsedik.

Bugün çok memnunduk.

Bugün kuralları tanımadık.

Uzaklarda oynayan çocukların seslerini dinledim. Aklıma evdeki iki yavrum geldi. Onları korumayı çok seviyorum.

Bugün rahatladım.

Bugün hiç acı hissetmedim. Her ne kadar tümörüm büyük de olsa.

Bugün sevgiyi hissettim.

Güzeller güzeli arkadaşım Kira’yla vedalaştım. Doktor ‘vakit geldi’ demeden önce gördü beni. Heyecanlı ve mutluydum.

Onlara elveda demedim. Görüşmek üzere dedim.

Evet, zamanım kısaydı ama ben çok şanslıydım. Sizler bana ikinci bir şans verdiniz ve bunu birlikte yaşadık. Size her baktığımda hep sevgiyi gördüm. Ve bakmaya devam edeceğim…

Hem de daima…

Dük Roberts.

Ve Dük’ün sağlıklı günlerinden bugüne çekilen fotoğraflarından hazırlanan veda videosu:

Kaynak: RobyNarouty.com